۱۳۹۲ فروردین ۱۲, دوشنبه

20نفر از زندانيان واحد دوم قزلحصار به انفرادي منتقل گرديدند


و همچنین مشكلات جدي زندانيان سياسي زن در اوين

شنبه شب 10 فروردين طي يورشي كه توسط نيروي انتظامي و حفاظت زندان قزلحصار به واحد دوم قزلحصار انجام شد، تعداد 20 نفر از زندانيان به سلولهاي انفرادي منتقل گرديدند.
Photo: ‎20نفر از زندانيان واحد دوم قزلحصار به انفرادي منتقل گرديدندو همچنین مشكلات جدي زندانيان سياسي زن در اوين

شنبه شب 10 فروردين طي يورشي كه توسط نيروي انتظامي و حفاظت زندان قزلحصار به واحد دوم قزلحصار انجام شد، تعداد 20 نفر از زندانيان به سلولهاي انفرادي منتقل گرديدند.

زندانيان انتقالي به سلولهاي انفرادي با ضرب وشتم زيادي مواجه شده اند و در داخل سلولها به نفرات دست بند و پا بند زده و در مواردي نيز آنان را آويزان كرده اند.اسامي سه نفر از زندانيان عادي كه هم اكنون تحت فشارهاي زندانبانان قرار دارند، عبارتند از :مصطفي غلامي، فرزاد شرقي، سعيد و حمزه 

همچنین زندانيان سياسي زن محبوس در زندان اوين از مشكلات جدي محل استقرار و شرايط خاص زندان رنج ميبرند. بقول خود زندانيان كه اكثرا بدون هيچ گناهي دستگير و به آنان حبسهاي مختلف داده شده، مقامات امنيتي آنان را به مرگ گرفته اند تا به تب راضي شوند.

 بهمين دليل بعضاً بطور قطره چكاني حتي به بعضي از افراد مرخصي داده ميشود و يا بعضاً  امورات پزشكي آنان كه توسط خانواده هايشان پيگيري ميشود، دنبال ميگردد. اما وضعيت استقراري آنان در يك محيط تنگ و بدون هواخوري درست و حسابي است. مقامات زندان يك قطعه كوچك را بعنوان محل هواخوري به بند زنان سياسي باز گذاشته اند كه در واقع جزئي از بند است و بعنوان حياط خلوت بند محسوب ميشود. 

اين زندانيان حتي از داشتن ارتباط تلفني كه حق هر زنداني است محروم هستند و بيش از دو سال است كه هيچ ارتباط تلفني نميتوانند با خانواده هايشان داشته باشند. زندانيان ميگويند حرف اصلي اين است كه ما هيچكدام اصلاً  نبايستي در زندان باشيم، اما هيچكس پاسخگوي شرايط و وضعيت آنان نيست.

INA - آژانس ايران خبر‎
زندانيان انتقالي به سلولهاي انفرادي با ضرب وشتم زيادي مواجه شده اند و در داخل سلولها به نفرات دست بند و پا بند زده و در مواردي نيز آنان را آويزان كرده اند.اسامي سه نفر از زندانيان عادي كه هم اكنون تحت فشارهاي زندانبانان قرار دارند، عبارتند از :مصطفي غلامي، فرزاد شرقي، سعيد و حمزه

همچنین زندانيان سياسي زن محبوس در زندان اوين از مشكلات جدي محل استقرار و شرايط خاص زندان رنج ميبرند. بقول خود زندانيان كه اكثرا بدون هيچ گناهي دستگير و به آنان حبسهاي مختلف داده شده، مقامات امنيتي آنان را به مرگ گرفته اند تا به تب راضي شوند.

بهمين دليل بعضاً بطور قطره چكاني حتي به بعضي از افراد مرخصي داده ميشود و يا بعضاً امورات پزشكي آنان كه توسط خانواده هايشان پيگيري ميشود، دنبال ميگردد. اما وضعيت استقراري آنان در يك محيط تنگ و بدون هواخوري درست و حسابي است. مقامات زندان يك قطعه كوچك را بعنوان محل هواخوري به بند زنان سياسي باز گذاشته اند كه در واقع جزئي از بند است و بعنوان حياط خلوت بند محسوب ميشود.

اين زندانيان حتي از داشتن ارتباط تلفني كه حق هر زنداني است محروم هستند و بيش از دو سال است كه هيچ ارتباط تلفني نميتوانند با خانواده هايشان داشته باشند. زندانيان ميگويند حرف اصلي اين است كه ما هيچكدام اصلاً نبايستي در زندان باشيم، اما هيچكس پاسخگوي شرايط و وضعيت آنان نيست.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر